Anneke Woensdregt

Lieve Anneke, Bizar, dat ik nu pas moet vernemen, dat je er niet meer bent. Ik ben aan het opruimen geslagen en lees al je lieve brieven. Ik ben bij jou in Norkoping geweest in 1987 , hoogzwanger van mijn zoon Pieter, die helaas in 2008 is overleden. Ook mijn broer Ernest ( die jij zeker nog kende vanuit de Burgstraat uit Eindhoven) is overleden.. Ik ben er stil van. Had heel graag je nog een keer willen ontmoeten maar heeft niet zo mogen zijn. Ik wens Dick , Ing, Renee en Yvonne en hun gezinnen alle sterkte toe.. Voor nu geen woorden. Liefs Mieke Peijnenburg

Marco en Valérie

Herinneringen. Waar te beginnen. Ik heb ongelooflijk veel mooie en warme herinneringen aan Anneke. Ze was voor mij meer dan een tante, een tweede moeder. Wanneer we naar Eindhoven trokken toen ik klein was, was dat toen een eind weg maar ook altijd een feest. En dan druk ik mij nog voorzichtig uit. Ze stond altijd voor ons klaar. Maar het waren vooral ook de kleine, normale dingen. Op sleeptouw mee naar de supermarkt, of het nu in Eindhoven, Zweden of Italië was. Gedag zeggen in het lokale cafe in Italië waar je als part of the family uitbundig begroet werd door de uitbater, zoals dat eigenlijk alleen in Italië kan. Voor mij blijft het meest bijzondere dat ze je op die manier onderdeel maakte van haar leven, er zal ongetwijfeld een praktisch kant aan gezeten hebben, maar ik vond het heerlijk om die doodnormale dingen te doen, die werden namelijk altijd een bijzonderheid. Ik zal haar missen, dat deed ik eigenlijk al. Heel veel liefs en sterkte.

Lieve Anneke, mijn grote zus, mijn grote voorbeeld( heb jij alleen nooit geweten). Ik heb jammer genoeg door onze moeder geen herinnering aan jou vroeger bij ons thuis. Er zit 12 jaar tussen ons en ik ben het jongste meisje van ons grote gezin. Toen ik vijftien was ging ik stiekem naar jou met mijn vriendinnetjes met de trein helemaal naar Eindhoven . Het mocht niet van onze moeder maar de drang om mijn zus te zien was groter dan de evt straf wat me boven het hoofd hing. Je was verrast en wat was het gezellig en tegelijkertijd spannend allemaal. Een jaar later hebben jij en Dick mij in jullie gezin opgenomen omdat het thuis niet veilig was, Jullie kregen ineens een puber in huis en heb een tijdje bij jullie gewoond en kreeg een veilige haven in en totaal vreemde grote stad. Vele herinneringen met ook mijn kleine nichtjes Ingrid en Yvonne en neefje René , het favoriete spelletje memorie gespeeld , kleding maken, deegpoppetjes maken enz. Jaren later ging ik net als jij de in de zorg werken, ik vertelde altijd vol trots dat mijn grote zus ook in de zorg werkte .. En men zei altijd dat ik zoveel op jou leek. Jammer genoeg hebben we elkaar wat jaren uit het oog verloren maar nooit vergeten. Wat fijn dat ik in oktober bij je ben geweest, samen op jullie grote bed samen kleine gesprekjes maar vooral het bij elkaar zijn en af en toe in jou ogen iets van herkenning zag. En ook nog gelachen, de humor van vroeger had je nog steeds. Dick die zo ontzettend liefdevol over jou spreekt, zorgt en waakt. Lieve Anneke je bent en blijft mijn grote voorbeeld zus, jammer dat ik je dat nooit heb kunnen zeggen maar ooit zien we elkaar weer. lieve Dick, René , Ingrid en Yvonne koester de mooie momenten en heel veel sterkte samen . Dikke kus Karin

Ingabritt Koopman-Maas

Ik heb Anneke leren kennen in 2003, de moeder van mijn schoonzus Ingrid. We zagen elkaar dan ook meestal bij Ingrid en Edward thuis. Anneke was lief, gezellig en altijd oprecht geintreseerd in ons en onze kinderen. De laatste jaren veranderde onze gesprekken langzaam een beetje ,maar ze bleef voor mij de Anneke die ik kende tot de laatse keer dat we elkaar zagen. Ik ben blij Anneke gekend te hebben en herinner mij graag aan de gezellige dagen met Dick en Anneke bij Ingrid en Edward thuis. Dick, Ingrid, René, Vonneke en families. Ik wens jullie heel veel sterkte voor de komende tijd. Speciaal voor Luna, Isaac en Emma, jullie doen het goed, toppers! Het valt niet mee om binnen 3 weken een opa en een oma te moeten verliezen. sterkte lieverds.

Carolien Mulders-Visser

Lieve Anneke , Als ik aan jou denk , denk ik aan mijn jeugd . Aan “heel lang geleden” . In mijn herinnering was je er eigenlijk altijd , je woonde ook bij ons , en je was een deel van ons gezin. Een soort tweede moeder , en dat kwam ook omdat je zo lief was . Jouw trouwerij maakte grote indruk op mij , een groot feest en een blije Anneke. Voor de familie , heel veel sterkte en steun toegewenst.

Marijke en Reinier

Lieve Dick, nichtjes en neven, Anneke Woensdregt: ze zal voortleven in mijn herinnering zoals in die van velen: een warme, lieve, behulpzame en gastvrije vrouw. Heerlijk was het bij jullie te logeren en door Anneke verwend te worden. Mijn beste herinneringen daaraan zijn de gesprekken die wij voerden, onder het genot van " alweer" een sigaret. Met z'n tweetjes buiten, elkaar vertellend hoe trots wij allebei waren - hoewel beiden niet in een Woensdregt gezin opgegroeid - ons toch echt een Woensdregt te voelen. . De familie voelde als een warm bad, waarin Anneke en ik met zoveel liefde waren opgenomen. Die liefde straalde zij vervolgens weer uit naar haar omgeving: zo zal ik me Anneke blijven herinneren: stralend voor altijd. Jullie wens ik heel veel sterkte, houd elkaar vast en koester je herinneringen.

Renske

Ik ben een tijdje bij Anneke gekomen om samen tijd door te brengen. We gingen wandelen, winkelen, ergens wat drinken... Heel mooi om te zien hoe liefdevol Anneke en Dick met elkaar omgingen. Anneke was altijd vol trots over haar kinderen aan het vertellen. Wat een liefde sprak daar dan uit. Fijn om letterlijk én figuurlijk een stukje mee te mogen wandelen op de weg die Anneke liep. Veel sterkte en liefde toegewenst!

Piet en Edith Bakker Wagenmakers

Lieve familie en lieve lieve Anneke. Ik ben dat buurmeisje waar Klaas Koops het over heeft. Wij zijn vanaf ons 7de jaar buurmeisjes geweest en samen hebben we ontzettend veel plezier gehad. Onze tijd van kind naar tiener naar jongedames en daarna naar moeders heeft deel uitgemaakt van hoe we nu in het leven staan. Via mij kreeg je verkering met Dick. Zo ontzettend jammer dat ons contact gestopt is. En dat ik je pas dit jaar weer zag. Toch nog even een moment van herkenning en je vertrouwde lach. Jammer dat dit jaar zo overheerst wordt door de Corona en dat we elkaar toch niet vaker hebben kunnen zien. Maar je blijft onverbrekelijk verbonden met mijn jeugd. En lieve familie, jullie hebben vast hele fijne herinneringen aan haar.. heel veel sterkte en ik hoop zo jullie allemaal nog eens te ontmoeten de laatste keer dat ik jullie zag was het st Klaas feest dat we met z’n allen gevierd hebben. Een dikke omhelzing van Piet en van mij. Liefs

Hanka Leo-Visser

Wat een prachtige foto! Zo herinner ik mij jou ook. Je hebt een paar jaar bij ons gewoond, overal ging jij mee naar toe en je deed overal aan mee. Niets was je te gek. Ik weet nog wel dat je Dick miste en hij mocht een keer komen logeren! Zo spannend. Ik was 10 denk ik. Jaren later, (ik was rond de 24)kwamen jullie onverwachts langs in Steffeshausen, waar ik toevallig ook was, Ik herinner mij dat ik zo uitgelaten was dat jij daar zo opeens stond,en dat je er verlegen van werd. Jij hebt altijd een plaatsje gehouden in mijn hart en mijn herinnering jij was bijzonder.. Rust zacht. Lieve familie, heel veel sterkte.

Katelijne VIsser

Anneke! Een begrip bij ons in de familie omdat Anneke bij ons in Brussel bij het gezin opgepast heeft. Ik de vijfde van zes heb daar weinig herinnering aan. Wat ik nog wel weet is dat we met zijn allen naar de trouwerij van Anneke en Dick gegaan zijn. Onderweg daarnaartoe maar oefenen wat we gingen zeggen bij het aanbieden van het cadeau wat we het getrouwde stel aan zouden bieden. "Anneke is getrouwd met Dick, oh wat hebben wij een schik. Hier is het cadeautje voor de bruid, en nu is ons versje uit. Lieve familie , heel veel sterkte in deze zware tijd.

Klaas Koops

Asser HBS'ers waren we nog en jeugdatleten, Dick en ik. Samen gingen we naar feestjes. Hij met zijn Anneke en ik met mijn vriendin. Ze waren buurmeisjes. Mijn verkering hield geen stand, die van Dick en Anneke wel. Zij bleek tegen het leven bestand. Anneke, het lieve, aardige meisje dat tevens een schoonheid was, had haar prins gevonden. Nu is ze veel te vroeg overleden. Woorden schieten tekort. Dick zal het moeten doen met de liefde, het geluk en de vreugdevolle jaren die ze samen hebben gehad. Heel, heel veel steun aan en sterkte met elkaar toegewenst. Sterkte! Dick.

Neus Valencia

Estimada Anneke, et desitjo un bon camí de tornada a casa. T'enviem molta llum. "Beste Anneke, ik wens je een goede weg naar huis. We sturen je veel licht." (disculpeu el meu holandès) Familia, en especial René, us envio una forta abraçada en aquest moment de tant de dolor. Sosteniu-vos els uns als altres com feu ara. L'Anneke us acompanyarà sempre. Una abraçada "Familie, vooral René, ik stuur je een dikke knuffel in deze tijd van zoveel pijn. Steun elkaar zoals u nu doet. Anneke zal altijd bij je zijn. Een knuffel"