Sterven doe je niet ineens, maar af en toe een beetje
en alle beetjes die je stierf ’t is vreemd, maar die vergeet je.
Het is je dikwijls zelfs ontgaan, je zegt ik ben wat moe,
maar op een keer dan ben je aan je laatste beetje toe.
– Toon Hermans –
Ans Renders – Tappel
Johanna Euphemia Wilhelmina
Weduwe van Jan Renders
☆ Eindhoven, 18 juni 1939 † Waalre, 23 oktober 2020
Ton en Jan Moolenaar
Her Tappel † en Anja Tappel-de Knegt
Jo en Hella Tappel
Ria Peeters-Renders † en Karel Peeters †
Gerard Renders en Linie Schellen †
Leo Renders en Annie v.d. Heijden †
Neven en Nichten
Ans,
Je was een lieve en zorgzame vrouw. Ook voor jouw man, die bloemenkwekerij Zeldenrust had opgezet en jou al snel om hulp verzocht. Je stond toen direct klaar en samen hebben jullie daar een prachtige onderneming van gemaakt.
Jij had een grote kinderwens, maar helaas bleef jullie huwelijk kinderloos. Die liefde voor kinderen liet je altijd blijken als die mennekes van ons, Laurens en Richard, op visite waren. Zij hielden van tante Ans.
Ook later, toen Merel, Daan, Olivier, Marnix, Sofie en Willem er waren was jij er altijd bij op hun feestjes en genoot met volle teugen.
Een opleving in jouw eenzame wereldje na Jan’s overlijden was ook het maandelijkse etentje met Her, Anja, Hella en mij.
Ook de eerste zondag van elke maand met Ria, Gerard en Leo was een aangename onderbreking in jouw single bestaan. Dankbaar was je ook voor de jaren-lange vriendschap en verzorging van jouw overburen Toon en Toos.
Terug van het verjaardagsfeestje van Sofie kom je thuis en gaat het mis. Naar de EHBO spoedhulp, tien dagen opname in het ziekenhuis, gevolgd door enkele weken zorg thuis.
En dan ben je op vrijdag 23 oktober rustig ingeslapen.
Lieve Ans en tante Ans, ook namens de kinderen en kleinkinderen, rust zacht.
Jo
Gerry Schellen-Hornman
Van harte gecondoleerd met het overlijden va Ans. Ik heb Ans leren kennen, toen we nog erg jong waren en allebei bij George Pisa & Zn werkten, We waren toen ook op een bedrijfsreisje naar de grotten van Han. Goh als je daar aan denkt lijkt het nog niet zo lang geleden. Tot onze verrassing kwamen we elkaar bij onze schoonfamilie weer tegen, bij Lien en Gerard Renders-Schellen. Nu dan ineens haar overlijden, waar dan alles weer door je gedachten gaat. Ik wens jullie veel sterkte en goede herinneringen!